Skóra psa jest bardzo wrażliwa na kontakt z patogenami. Wynika to ze specyficznej lokalizacji naskórka, który pokryty jest gęstą sierścią. Podwyższona temperatura oraz wilgoć są idealnymi warunkami do szybkiej kolonizacji grzybów, które przyczyniają się do rozwoju grzybicy skóry u czworonogów. Jakie objawy świadczą o rozwoju grzybicy u psów? Jak wygląda skóra objęta dermatozą?
Grzybica u psów – przyczyny rozwoju choroby
Grzybica u psa jest chorobą skórną. Wywoływana jest przez wysoce zaraźliwe grzyby, które przenoszą się przez kontakt skórny lub osadzają na przedmiotach użytkowanych przez zwierzę. Grzybica, inaczej dermatoza jest jedną z najczęściej diagnozowanych chorób skórnych u psów, a chorobę zgodnie z najnowszą wiedzą medyczną dzieli się na:
- grzybicę powierzchniową – to dermatoza skórna, inaczej dermatofitoza. Objawy zakażenia grzybem obejmują jedynie skórę oraz jej przydatki, czyli sierść oraz pazury,
- grzybicę głęboką – to dermatoza, podczas której dochodzi do rozwoju zakażenia w obrębie narządów wewnętrznych czworonoga.
Dermatofitozy, czyli grzybica skórna jest znacznie częściej diagnozowana u psów, niż głęboka. Do jej rozwoju przyczynia się zakażenie grzybami, do których należą:
- Microporum: canis, gypseum, perdicolor,
- Trichophyton metagrophytes, verrucosum.
Właściwe zdiagnozowanie choroby przez lekarza weterynarii pozwala wdrożyć odpowiednio ukierunkowane leczenie. Zauważenie niepokojących objawów powinno być sygnałem alarmowym, dzięki któremu właściciel psa jak najszybciej uda się na wizytę kontrolną do specjalisty.
Przyczyny rozwoju grzybicy u psów
Do rozwoju grzybicy powierzchniowej przyczynia się kontakt psa z patogenem. Do zakażenia może dojść poprzez bezpośredni oraz pośredni kontakt z patogenem. Dodatkowo czynnikami, które predysponują czworonoga do rozwoju infekcji skórnej są:
- złe, mało higieniczne warunki bytu czworonoga,
- przebywanie psa w wysoce wilgotnym środowisku,
- tworzenie skupisk psów, które przebywają na tym samym, określonym terenie,
- uszkodzenie naskórka psa, co ułatwia wnikanie patogenu,
- skąpa, uboga w składniki odżywcze dieta oraz niedożywienie psa,
- psy zmagające się z obniżoną odpornością, zwłaszcza szczeniaki.
Grzyby, które są czynnikiem rozwoju choroby są w stanie osiadać również na przedmiotach używanych przez zwierzę. Wynika z tego że czworonogi mogą przenosić patogen nie tylko w bezpośrednim kontakcie, ale również, na przykład przez korzystanie z jednej zabawki lub legowiska.
Objawy i leczenie grzybicy u psa
Grzybica u psa jest wysoce zaraźliwa również dla ludzi. Zauważenie niepokojącym symptomów oraz zmian skórnych powinno skłonić właściciela do natychmiastowych działań, które pozwolą rozpoznać dolegliwość.
Objawy skórne grzybicy, mimo że są bardzo charakterystyczne, są niemal identyczne do obrazu klinicznego wielu dolegliwości występujących u psów. Uwagę opiekuna czworonoga z pewnością powinno zwrócić pojawianie się łysych, całkowicie pozbawionych sierści miejsc na ciele psa. Kształt wyłysiałych miejsc najczęściej będzie charakteryzował się owalnym kształtem. W miejscu plamy naskórek będzie mocno się złuszczał, a dodatkowo powlekać go będzie szary nalot. Dodatkowym objawem dermatofitozy u psa jest zmiana jakości sierści. Włosy czworonoga stają się bardzo łamliwe oraz kruche. Ich łamanie blisko cebulki imituje wrażenia łysienia psa, choć w rzeczywistości dochodzi do złamania łodygi włosa. Częstym symptomem grzybicy u psów jest również silny świąd, dlatego nieustępliwe drapanie zwierzaka po całym ciele powinno sugerować problem ze skórą.
Leczenie grzybicy jest długotrwałym procesem. Najważniejszym czynnikiem, który warunkuje sprawny proces rekonwalescencji jest właściwe rozpoznanie patogenu. Lekarz weterynarii po postawieniu diagnozy przepisuje leki, których działanie pozwala zniszczyć dany patogen i przywrócić skórę oraz jej przydatki do fizjologicznego stanu. Należy również pamiętać o dokładnym zdezynfekowaniu przedmiotów użytkowanych przez zwierzę, które mogą być źródłem wtórnego zakażenia.